ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသား (ေဇယ်ာလင္း)
Posted by on November 22, 2008
“ငါဟာ ငါျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငါ့ ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားဟာ ငါ့ကိုသိလို႔ပဲ”
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသား ေရာင္းရန္ရွိသည္။ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသား ေခတၱခရီးထြက္သြားသည္။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားကို အေထာက္အထားႏွင့္ တင္ျပပါ။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသား ေမးျမန္းစံုစမ္းျခင္း သည္းခံပါ။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားမွာ လကၡဏာအတုေတြ႔ရွိရပါသည္။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားဟာ လကၡဏာမ်ားစြာထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားမွာ ရပ္နားစရာ မရွိပါေၾကာင္း။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားမွာ ကံ၊ ကတၱားတို႔ ေပ်ာက္ဆံုးေနပါသည္။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသား တေရးေရးေပၚလာေနသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားေနရာမွာ အေပါက္ၾကီးတစ္ေပါက္ ေတြ႔ရွိရပါသည္။
Read more of this post
အက္ရွ္ဘရီ အင္တာဗ်ဴး (ကဗ်ာဆိုတာဘာ) – ( ေဇယ်ာလင္း)
Posted by on August 7, 2011
- (ႏွစ္ကာလမ်ား – Collector’s Item)
DK – ခင္ဗ်ားရဲ့ ကဗ်ာထဲမွာ ေမးခြန္းနဲ့ အဆံုးသတ္ထားတယ္။ အဲသလို ေမးခြန္းနဲ့ အဆံုးသတ္ပံုမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ အျခားမေရမရာ၊ မေသမခ်ာမႈကို ျပတဲ့ပံုမ်ိဳးနဲ႔ အဆံုးသတ္ဟာ ကဗ်ာအတြက္ ဘာအက်ိဳးထူးသလဲ
JA – အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူူးဗ်။ အဲသလို အဆံုးသတ္ရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ကဗ်ာာတစ္ပုဒ္ စေရးရင္ ဘယ္လိုအဆံုးသတ္မယ္ဆိုတာကိုလည္း ေရးေနတုန္းမွာ မေျပာႏိုင္ဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ ေမးခြန္းနဲ႕ အဆံုးသတ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ မရတာမ်ိဳး၊ ‘အေတြ႔အၾကံဳ’တစ္ခုခု အေနနဲ႔ ကဗ်ာကို တံခါးပိတ္‘ခ်ိတ္’လုပ္သလိုမ်ိဳး မျဖစ္သြားတာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အဲသလိုမ်ိဳးေတြပဲ ကၽြန္ေတာ္ မ်ားမ်ားေရးျဖစ္လဒ မသိပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ (၁၉)ရာစု ဂ်ာမန္ကဗ်ာဆရာ ဟို(လ္)ဒါလင္ရဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို comma နဲ ဆံုးထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်လြန္းလို႔ အဲဒီပိတ္နည္းကို ခိုးလိုက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။
မိုးေတြက တဖြဲဖြဲ မီးညႊန္႔ေတြ (မိုးေ၀း)
Posted by on July 10, 2011
Blue Dimensions - Peter Dranitsin
ငါရယ္ လူေတြ တအားသံုးၾကတဲ့အမွန္တရားရယ္
ေႏွာင္းအႏုပညာရွင္ေတြ ေျပာတဲ့ ဘာလဲ အမွန္တရား ဆိုတာရယ္
တစ္ေန႔ေတြ႔ၾကလိမ့္မယ္။ ဒီလိုပဲ လိုတဲ့အခါ အသံုးျပဳၾကဖို႔ပဲ မဟုတ္လား
အမွန္တရား မလိုေတာ့တဲ့အခါ မလိုသလိုေပါ့
သမိုင္း မလိုေတာ့တဲ့အခါ မလိုသလိုေပါ့
သိစိတ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္းထိ မလိုေတာ့တဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ
မိတ္ေဆြ၊ အခု ခင္ဗ်ား အဆင္ေျပတယ္မို႔လား
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမ့ထားလိုက္ပါ။
သမိုင္းၿပီးဆံုးသြားတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ပါသြားလို႔ပါ
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္။
လစ္ရစ္ကဗ်ာေတြ အခု ကၽြန္ေတာ္ ေရးေနပါတယ္
မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ရွိမႈ/သိမႈနယ္ပယ္ထဲ
Read more of this post
ေၾကာင္ (ေနမ်ိဳး)
Posted by on June 19, 2011
Vincent Van Cat by D. Sanson
သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္
သူဟာ ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
သူ႔အေဖလည္း ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
သူ႔အဘိုးလည္း ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
(သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္)
သူ႔ရန္သူေတြက သူ႔အေၾကာင္းေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြဖတ္ၿပီး
သူငိုတယ္
ဒါေပမယ့္ သူဟာေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္
သူဟာ ျပင္သစ္ဘာသာနဲ႔ေခ်ာင္းဆိုးၿပီး
ဂ်ာမန္ဘာသာနဲ႔ သမ္းေ၀တယ္
‘ေၾကာင္တစ္ေကာင္၏တစ္ေန႔တာ’ စာအုပ္ကို
ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္
အဲဒီစာအုပ္ဟာ ေရာင္းစြံခဲ့ေလေတာ့
သူဟာေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္ေၾကာင္း ပိုေသခ်ာလာတယ္
ကုတ္အကၤ်ီအၾကီးၾကီးထဲမွာ သူ႔ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးဟာ
ျမဳပ္ေနတတ္ၿပီး သူ႔ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈေတြကို
ကုတ္အကၤ်ီဘယ္ဘက္အိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားတတ္တယ္
(ညာဘက္အိတ္ထဲမွာေတာ့ မက္ေဒါနားနဲ႔ လီနင္ရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြရွိတယ္)
သူ႔ကိုမယံုၾကည္သူေတြက ၅ ႕ ၂ စင္တီရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကို
အတုၾကီးေတြလို႔ေျပာၾကတယ္
ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္သည္းေတြကိုေတာ့ အားလံုးေၾကာက္ရြံ႕ၾကရဲ့
Read more of this post
သူဟာ ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
သူ႔အေဖလည္း ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
သူ႔အဘိုးလည္း ငါးတစ္ေကာင္မွ မစားဖူးဘူး
(သူဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္)
သူ႔ရန္သူေတြက သူ႔အေၾကာင္းေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြဖတ္ၿပီး
သူငိုတယ္
ဒါေပမယ့္ သူဟာေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္
သူဟာ ျပင္သစ္ဘာသာနဲ႔ေခ်ာင္းဆိုးၿပီး
ဂ်ာမန္ဘာသာနဲ႔ သမ္းေ၀တယ္
‘ေၾကာင္တစ္ေကာင္၏တစ္ေန႔တာ’ စာအုပ္ကို
ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္
အဲဒီစာအုပ္ဟာ ေရာင္းစြံခဲ့ေလေတာ့
သူဟာေၾကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္ေၾကာင္း ပိုေသခ်ာလာတယ္
ကုတ္အကၤ်ီအၾကီးၾကီးထဲမွာ သူ႔ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးဟာ
ျမဳပ္ေနတတ္ၿပီး သူ႔ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈေတြကို
ကုတ္အကၤ်ီဘယ္ဘက္အိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားတတ္တယ္
(ညာဘက္အိတ္ထဲမွာေတာ့ မက္ေဒါနားနဲ႔ လီနင္ရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြရွိတယ္)
သူ႔ကိုမယံုၾကည္သူေတြက ၅ ႕ ၂ စင္တီရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကို
အတုၾကီးေတြလို႔ေျပာၾကတယ္
ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္သည္းေတြကိုေတာ့ အားလံုးေၾကာက္ရြံ႕ၾကရဲ့
Read more of this post
သည္ဒုကၡမွာျမဴးမိတယ္ (ေနမ်ိဳး)
Posted by on June 19, 2011
သည္ဒုကၡမွာျမဴးမိတယ္။ ေၾသာ္ . . . ဒုကၡ ဒုကၡ . . . ။ ဒီဒုကၡမွာျမဴးမိ
တယ္။ ေၾသာ္ . . . ဒုကၡ ဒုကၡ သင္ဟာ ဒုကၡလို႔ထင္ရက္စရာမရွိေအာင္ပါပဲ။
သင့္ကိုယ္သင္းနံ႔က ငါ့ကို ကေလးဘ၀ဆီထိျပန္အမွတ္ရေစၿပီး ေတာင္
ကုန္းႀကီးတစ္ခုေပၚကို ေတးတေၾကာ္ေၾကာ္နဲ႔တက္ေနမိသလိုပါပဲကြာ။
သည္ဒုကၡမွာ ျမဴးမိတယ္။ သင့္ဆံႏြယ္ေတြဟာ မဟူရာ။ ငါ့ကိုဖမ္းယူမယ့္
မဟူရာကြန္ယက္လုိ႔ မသိတတ္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ မဟူရာကြန္ယက္ထဲမွာ
ငါဟာၿငိတြယ္ခဲ့။ သည္ဒုကၡမွာျမဴးမိတယ္။ ေၾသာ္ . . . ဒုကၡ ဒုကၡ
ျမဴးမိေလေပါ့ သည္ဒုကၡမွာ။ ညအခါ ၾကယ္စင္မင္းထြန္းလင္းသလို
၀င္း၀င္းပပ ရႊန္းျမ မင္းမ်က္၀န္းေတြတစ္ကမၻာ ငါမက္ျမင္ဖို႔အိပ္မက္ေတြဟာ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္အေတာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္သံေတာင္ ၾကားမိပါရဲ့။
Read more of this post
တယ္။ ေၾသာ္ . . . ဒုကၡ ဒုကၡ သင္ဟာ ဒုကၡလို႔ထင္ရက္စရာမရွိေအာင္ပါပဲ။
သင့္ကိုယ္သင္းနံ႔က ငါ့ကို ကေလးဘ၀ဆီထိျပန္အမွတ္ရေစၿပီး ေတာင္
ကုန္းႀကီးတစ္ခုေပၚကို ေတးတေၾကာ္ေၾကာ္နဲ႔တက္ေနမိသလိုပါပဲကြာ။
သည္ဒုကၡမွာ ျမဴးမိတယ္။ သင့္ဆံႏြယ္ေတြဟာ မဟူရာ။ ငါ့ကိုဖမ္းယူမယ့္
မဟူရာကြန္ယက္လုိ႔ မသိတတ္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ မဟူရာကြန္ယက္ထဲမွာ
ငါဟာၿငိတြယ္ခဲ့။ သည္ဒုကၡမွာျမဴးမိတယ္။ ေၾသာ္ . . . ဒုကၡ ဒုကၡ
ျမဴးမိေလေပါ့ သည္ဒုကၡမွာ။ ညအခါ ၾကယ္စင္မင္းထြန္းလင္းသလို
၀င္း၀င္းပပ ရႊန္းျမ မင္းမ်က္၀န္းေတြတစ္ကမၻာ ငါမက္ျမင္ဖို႔အိပ္မက္ေတြဟာ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္အေတာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္သံေတာင္ ၾကားမိပါရဲ့။
Read more of this post
ညစာစားပြဲ (ေနမ်ိဳး)
Posted by on June 13, 2011
The Dinner Party (Judy Chicago)
ငါ့ေရွ႕က စားပြဲမွာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို အစီအရီ ခင္းက်င္းထားသည္။ ငါမစားေသာက္။ ငါဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနသည္ကို လူေတြသိမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ငါမစားေသာက္။ စထေရာ္ဘယ္ရီသီးမ်ားက ရဲမွည့္ေနသည္။ ငါမစားေသာက္ခဲ့ေသာ အျခားသစ္သီးမ်ား။ ငါတို႔ေလးေယာက္စာ ႏြားႏို႔မ်ားကို ေန႔စဥ္ သူေသာက္ပစ္ခဲ့သည္။ ငါတို႔ေလးေယာက္စာ အသားတုံးမ်ားကို ေန႔စဥ္ သူစားပစ္ခဲ့သည္။ငါတုိ႔ေလးေယာက္စာ မက္မုံသီးမ်ားကို ေန႔စဥ္ သူစားပစ္ခဲ့သည္။ တစ္ႏွစ္တိတိၾကာေသာအခါ ငါတို႔သည္ ပိန္လွီအိုမင္းခဲ့ၾကၿပီ။ သူကေတာ့ ႏုပ်ဳိသန္စြမ္းလ်က္။ သူ၏ရယ္ေမာသံကို ကၽြန္းေပၚရွိ မီးျပတိုက္ထက္မွာပင္ ၾကားၾကရသည္။ ေသာင္ျပင္တစ္ေလွ်ာက္မွာ နက္႐ႈိင္းစြာ Read more of this post
သံုးေယာက္ေကာင္းကင္ (ေမာင္သစ္မင္း)
Posted by on June 5, 2011
နတ္သမီးပံုျပင္
သူ႔အတြက္ သူအိမ္တစ္လုံးေဆာက္တယ္သူ႔အုတ္ျမစ္မ်ား၊
သူ႔ေက်ာက္တုံးမ်ား၊
သူ႔နံရံမ်ား၊
သူ႔ေခါင္းေပၚက အမိုးမ်ား၊
သူ႔ေခါင္းတိုင္ သူ႔မီးခိုးမ်ား၊
သူ႔ျပတင္းေပါက္က ျမင္ကြင္း။
သူ႔အတြက္ သူဥယ်ာဥ္တစ္ခုလုပ္တယ္
သူ႔ၿခံစည္းရိုး၊
သူ႔သစ္ေမႊးပင္၊
သူ႔တီေကာင္၊
သူ႔ညေနခင္းႏွင္းစက္။
သူ႔ေကာင္းကင္ေပၚက တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို လွီးျဖတ္လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ႔ ဥယ်ာဥ္ကို ေကာင္းကင္နဲ႔ထုပ္
သူ႔အိမ္ကို သူ႔ဥယ်ာဥ္နဲ႔ထုပ္
အားလုံးကို လက္ကိုင္ပ၀ါတစ္ထည္ထဲမွာ စုထုပ္လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ႔ ထြက္သြားေလရဲ႕
အာတိတ္ေျမေခြးတစ္ေကာင္ရဲ့
အထီးက်န္မႈမ်ိဳးနဲ႔
ေအးစက္
အဆုံးမဲ႔
မိုးေရထဲျဖတ္သန္းျပီး
ကမာၻထဲကို။ ။
Miroslav Holub
– Translated: ေမာင္သစ္မင္း -
– Translated: ေမာင္သစ္မင္း -
No comments:
Post a Comment