အသင္...
ငါ့မ်က္ဝန္းမွာလည္း ညွိဳ႕ခ်က္ဆုိတာ
မဆင္ျမန္းခဲ့ပါ...
ငါ့အၿပံဳးမွာလည္း မာယာဆုိတာ
မကြန္းခုိခဲ့ပါ...
ငါ့စကားမွာလည္း မုသားအလကၤာ
မဖြဲ႕ဆိုခဲ့ပါ...
အဘယ္သို႔မ်ားေၾကာင့္...
ငါႏွလံုးသားအား....
အသင္ရက္စက္ အၿငိဳးႀကီးစြာ
ေခ်ဖ်က္ခဲ့ပါသနည္း....။.....။
တကယ္ဆုိ....
ခပ္စိမ္းစိမ္း တုိက္ခတ္ေနတဲ့ ေလစိမ္းၾကားမွာ
ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့
ႏွလံုးသားျမက္ပင္ႏုငယ္
သင့္အေပၚ
နာၾကည္း ရက္စက္မႈေတြနဲ႔
တုိက္ခုိင္ျခင္းမဟုတ္
သင္...ရွင္သန္ဖုိ႔အတြက္
တုိက္ခတ္ေပးျခင္းပါ...။
ေနဝင္ခ်ိန္ရဲ႕ အလင္းတံခါးေပါက္ေတြၾကား
အလင္းေရာင္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ေလး
ဝင္ေရာက္လာရင္ေတာင္
အသင့္ကို
ငါေမွ်ာ္ေနခဲ့တယ္ဆုိ....
အသင္ဟာ
ငါ့ႏွလံုးသားထဲက တေစၧတေကာင္
ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါလိမ့္မယ္...။
အသင္....
အသင္ဟာ
ေနမဝင္ အင္ပါယာေတာင္ ေထာင္ခဲ့ျပီးျပီပဲ
အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္
ငါ့ႏွလံုးသားအား
ယစ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ ႀကံရြယ္ေနေသးသနည္း....။....။
ရွင္ထိပ္ထား
No comments:
Post a Comment