“ တစ္ေယာက္တည္း သြားရမည့္ခရီး အစဥ္သင့္ၿဖစ္ၿပီလား ”

ဇရာအေရး သံေ၀ဂအေတြး

* အသက္ၾကီးေနၿပီ သေဘာထားမၾကီးနိုင္ေသးဘူးလား.... ?

* ဆံပင္ေတြၿဖဴေနၿပီ စိတ္ထားမၿဖဴနိုင္ေသးဘူးလား.... ?

* ဆံပင္ေတြကၽြတ္ေနၿပီ အကၽြတ္တရား မရွာနိုင္ေသးဘူးလား.... ?

* မ်က္စိေတြမႈန္၀ါးေနၿပီ တရားအတြက္ စမ္းတ၀ါး၀ါးၿဖစ္ေနတုန္းပဲလား.... ?

* အသက္ရႈသံေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့လာၿပီ အာနာ-ပါန လုပ္ဖို႕ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတုန္းပဲလား.... ?

* လွ်ာေတြထူေနၿပီ မေကာင္းမႈမွာ ထူပူေနတုန္းပဲလား.... ?

* သြားေတြက်ိဳးေနၿပီ မာန္မာနေတြမက်ိဳးနိုင္ေသးဘူးလား.... ?

* ပါးစပ္ေတြရြဲ႕ေနၿပီ ကုသိုလ္ကို အရြဲ႕တိုက္ေနတုန္းပဲလား.... ?

* အသ့ေတြၿပာေနၿပီ အခုထိၿဗာမ်ားေနတုန္းပဲလား.... ?

* လက္ေတြတုန္ေနၿပီ ပုတီးကိုင္ဖို႕ ခ်ီတုံခ်တုံၿဖစ္ေနတုန္းပဲလား.... ?

* ေၿခေထာက္ေတြယိုင္ေနၿပီ အမွားဘက္ကိုယိုင္ေနတုန္းပဲလား.... ?

* အသားအေရေတြတြန္႕ေနၿပီ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႕ တြန္႕ေနတုန္းပဲလား.... ?

* ခါးေတြကိုင္းေနၿပီ ရတနာသံုးပါးကို မကိုင္းရိႈင္းေသးဘူးလား.... ?

* စိတ္ေတြ ေတြေ၀ေနၿပီ ၀ိပႆနာလုပ္ဖို႕ ေတြေ၀ေနတုန္းပဲလား.... ?

၀ိမုတိၱယုဂ ေခတ္ၾကီးမွာ ၀ိပႆနာတရားအလုပ္ကို သင္အားထုတ္ၿပီးၿပီလား.... ?

၀ိပႆနာအားမထုတ္ပဲနဲ႔ ေန႕/ရက္ ေရႊ႕ေနတာသည္ ဥာဏ္မဦးပဲနဲ႔ အေသဦးသြားရင္ ကိုယ့္အတြက္နာမယ္ !

သင္သည္မုခ်ေသရမည္ ၊ အခ်ိန္ပိုင္းသာလိုေတာ့သည္ ။ ယေန႔သည္ မေန႔ကထက္ေသဖို႕ ပို၍ပို၍နီးလာၿပီ။

အေသမဦးခင္ ဥာဏ္ဦးေအာင္ ၀ိပႆနာတရားကို ၾကိဳးစား၍ အားထုတ္ရေပလိမ့္မည္ ။

* ဦးေဇာတိကမွ တရားဒါနလွဴဒါန္းသည္ * ( ေဇယ်သိဒိၶေက်ာင္း )