အစမ္းသပ္ခံနိဳင္တဲ႕
ခံနိုင္ရည္ေတြေတာင္
ထိရွလြယ္တဲ့ မ်က္ရည္ၿမစ္ ၿဖစ္သြားေတာ့မွေတာ့
ခ်စ္မိတာ အၿပစ္ေတာ့ မရွိသင့္ပါဘူး....။

အတိတ္ေတြ
အနာဂတ္ေတြ
ခဏေလာက္ေမ့ထားၿပီး
တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ရူးၿပီးခ်စ္လိုက္ခ်င္မိတယ္....။

စကၠန္ ့ေလးၿခားတာေတာင္
ေဆြးရေအာင္ လြမ္းတတ္ေနမွေတာ့
ေဝးရဖို ့ေတာ့ မကမ္းလွမ္းပါနဲ ့
အသဲနွစ္လြႊာခြဲခြာဖို ့ခံနိဳင္ရည္ မရွိေတာ့လို ့ပါ....။


အေတြးနဲ႕ေတာင္
ခါးေနေအာင္လြမ္းတဲ့အလြမ္းေတြအေၾကာင္း
သူ သိ္ေအာင္ေၿပာၿပဖို႕ ၾကိဳးစားရင္းနဲ ့ဘဲ
အၿပင္းစားေႏြအိမ္မက္မွာ တစ္ကိုယ္တည္း အလြမ္းမိုးေတြနဲ႕ ရြဲရြဲစိုသြားခဲ့တယ္....။

အလြမ္းေတြေၾကာင့္
ပုရပိုဒ္ မွာ အကၡရာေတြ ေပ်ာက္ေတာ့
စိုးထိပ္မွဳေတြ ၾကားကပဲ ဖြဖြေလး ဆုေတာင္း
က်ယ္ေၿပာတဲ့ သူ ့ရင္ခြင္ တၿခားသူ မခိုဝင္ေစဖို ့ေပါ့....။


အငွားေတြနဲ႕ ၿပည့္ေနတဲ႕
ရင္ဘတ္တစ္စံုက ခံစားခ်က္အစစ္နဲ ့ေတြ ့မွာ
ေဝါဟာရေတြ ေပ်ာက္ဆံုးၿပီး ဧရိယာ တစ္ခုထဲမွာပဲ ခ်ာခ်ာလည္ေနမိတဲ့ခဏ
ပင့္သက္ေတြနဲ႕ ညဟာ ညတာပိုရွည္လာသလားေနာ္....။


ခ်စ္ရတဲ႕
သူေရ...
တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့
လက္ေတြ ့မွာက...ေၿမနီလမ္းလည္း မရွိဘူး
ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းနဲ ့လည္း မနီးဘူး
ႏွင္းဆီ ပန္းလည္း မပြင့္ခဲ့ဘူးေနာ္....။

မၿပည့္စံုတဲ႕
ေလာက ဆိုေပမယ့္
တူညီတဲ့ဘယ္ဘက္ရင္အံုနဲ ့
ၿပင္းၿပတဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံု ရွိေနမွေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ခမ္းနားနိဳင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား...ခ်စ္ရတဲ့သူေရ..............။။။။

" အိမ္ျပန္လမ္း "

ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့ စိတ္ကူးက
ဒဏ္ရာ အနာတရ ျဖစ္ေနတဲ့
ငွက္တစ္ေကာင္လို ပ်ံသန္းဖို႔ရာ
အင္းအား မရွိေသးတဲ့ ခဏ..........

ေဆးသားပ်ယ္မွိန္ေနေသာ
နံရံ ပန္းခ်ီေတြထက္ အထီးက်န္စြာ
နားခိုေနတဲ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာ
ငွက္တစ္ေကာင္လို အေဖာ္ေတြ
ေ၀းေနတဲ့ ခဏ.............

အခြင့္အခါ ေရာက္ရွိလာေသာ
အခ်ိန္ေလးအတြင္း
ပံ်သန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနဆဲ ခဏ........

ရုတ္တရက္...........

၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေဆာင္းခိုညရဲ႔
ေအးစက္မႈေတြက ဆိုး၀ါးစြာ
ရိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္
တဖန္ အထီးက်န္ေသာဘ၀နဲ႔
နားခိုခဲ့ရျပန္ၿပီ..........

ေႏြဥၾသရဲ႔ အသံစေလး........

ယူငင္လာတဲ့ ေလရူးေလေျပေတြက
ေအးစက္ေနေသာ ေနရာတစ္ခုကို
ေႏြးေထြးမႈေတြ ၀င္ေရာက္လာခဲ့တာ
ငွက္ငယ္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ
အိမ္ျပန္လည္းေတာ့
လင္းခ်င္း ၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ............