ေတာင္းဆုေၾကြ.......
ေမာင္
သူမနႈတ္ခမ္းဖ်ားဆီမွ ဖြဖြေလးတိုးထြက္လာသည္။ ေမာင္… ေမာင္ ကိုယ္တိုင္မသိခဲ႔ေသာ ဒီနာမည္ေလးကို သူမ ၿမတ္ၿမတ္နဳိးနိဳးေခၚေနမိသည္။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္ထားရစ္ခဲ႔သည္႔ အခ်ိန္မွ စ၍ သူမ ေမာင္႔ကို ေမာင္ဟု ေခၚခဲ႔တာပါ။ သူမ တန္ဖိုးထားၿမတ္နဳိးစြာ ေခၚခဲ႔သည္ အမည္နာမေလးတစ္ခုကို ေမာင္ကိုယ္တိုင္ သိမသြားခဲ႔ဟု ဝမ္းနည္းစြာလည္း ေတြးေနမိသည္။
နာရီသံ တစ္ခ်က္ခ်က္
စကၠန္႔ေလးမ်ားေရြ႔လ်ားမႈ႔နွင္႔ အတူ သူမ လိုက္ပါ ေရတြက္ေနမိသည္။ ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႔ ေနာက္ဆုံးနႈတ္ဆက္ထြက္ခြာခ်ိန္နွင္႔ မနက္ခင္းတစ္ခုသုိ႔ ခ်ည္းနင္းဝင္ေရာက္မယ္႔ ဒီစကၠန္႔အေၿပာင္းအလဲေလးကိုပဲ သူမ တစုံတရာ အေတြးေတြနွင္႔ ငံ႔လင္႔ေနေတာ႔သည္။ ဟိုးလြန္ေလၿပီးေသာနွစ္ ဒီလိုအခ်ိန္ ည (၁၂) နာရီ မတိုင္ခင္ေလးမွာပဲ သူမ ေမာင္႔အတြက္ Birthday wish လုပ္ဖို႔ ဖုန္းကို ကိုင္ရင္း ေစာင္႔စားေနခဲ႔ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ ေမွ်ာ္လင္႔သလို သူမ ပထမဦးဆုံး မၿဖစ္ခဲ႔။ ေမာင္႔အနား တစုံတေယာက္ ေရာက္နွင္႔ေနခဲ႔သည္။ အဲဒီညမွာပင္ ေမာင္ မလိုခ်င္ခဲ႔ေသာ တစုံတေယာက္အတြက္ သူမကို လာနိဳင္မလားလို႔ ေမာင္ေတာင္းဆိုခဲ႔ဖူးသည္။
ည သန္းေခါင္အခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနနွင္႔၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနွင္႔ သူမ ေမာင္႔ဆီ သြားဖို႔ အသိစိတ္အရ၊ အေၿခအေနအရ ေမာင္႔ဆႏၵကို မၿဖည္႔ဆည္းနိဳင္ခဲ႔။ ေမာင္နွင္႔ တစုံတေယာက္ၾကားမွာပဲ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ေမာင္႔ေမြးေန႔ကို ဆုေတာင္းေပးခဲ႔သည္။ ေမာင္ ဖုန္းၿပန္ေခၚၿပီး ငါ႔ဘဝအတြက္ နင္႔ကို လိုအပ္တယ္ လို႔ သူမကို ေၿပာေတာ႔ သူမ အေပ်ာ္ရႊင္ဆုံး ၿဖစ္ခဲ႔ရဖူးသည္။ ေမာင္႔ရဲ႔ လိုအပ္ၿခင္းက ေမာင္ မခ်စ္မနွစ္သက္ေသာ တစုံတေယာက္ရဲ႔ ခ်ည္ေနွာင္မႈ႔ကို ေရွာင္ရွားလို၍လား။ သူမ မသိခဲ႔ပါ။ သိလည္း မသိခ်င္ခဲ႔။ ေမာင္နွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကိုသာ သိၿပီး ဘယ္အရာမွ သူမ မသိခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို သူမ ညံ႔ဖ်င္းခဲ႔ပါသည္။
တကယ္ေတာ႔ ေမာင္ရယ္.. သူမသည္ ဘာကိုမဆို ခံစားမႈ႔ကို လြယ္လြယ္နွင္႔ လိုက္ေလ်ာခဲ႔ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ႔ဘဲ။ အခ်စ္ေရးနွင္႔ ပတ္သက္လွ်င္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယုံၾကည္တတ္ေသာ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားရဲ႔ ခ်စ္ေရးဆိုၿခင္းသည္ လိမ္ညာမႈ႔တစ္ခုသာ ၿဖစ္သည္ဟု ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အၿမဲ သတိေပးေနတတ္ေသာ သူမ။ အရာရာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေပါ႔ပါးစြာေနတတ္ေသာ သူမ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မခံစားတတ္သူလို႔ အေၿပာခံခဲ႔ရဖူးသူ သူမသည္ ေမာင္နွင္႔ေတာ႔ ၿခားနားစြာနွင္႔ပဲ။ ယုံၾကည္မႈ႔နွင္႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ အသိေအာက္မွာ သူမရဲ႔ နွလုံးသားကို သူမ မညာခဲ႔။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေမာင္႔အတြက္ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနခဲ႔ေသာ သူမ ခံစားမႈ႔ေတြကို ဟန္မေဆာင္ဘဲ ရင္ခုန္သံေတြကိုသာ အတည္ၿပဳခဲ႔ေတာ႔သည္။
ပထမအၾကိမ္ ေမာင္႔ဘဝအတြက္ ေမာင္ေလွ်ာက္ခ်င္သည္႔လမ္းကို ေၿပာခဲ႔စဥ္က သူမ မၿငင္းခဲ႔။ ေမာင္က ပ်ံသန္းခ်င္ရင္္ ထိုအေတာင္ပံေတြ ရွင္သန္ေစဖို႔ သူမနွလုံးသားကို စေတးခံဝံခဲ႔သည္။ ေမာင္ အၿမင္႔ဆုံးကိုသာ ပ်ံသန္းသြားနိဳင္ပါေစေတာ႔ရယ္ သူမေတာင္းဆုၿပဳခဲ႔ေတာ႔သည္၊ ပန္းမပန္တတ္ေသာ သူမအတြက္ ေမာင္က သူမအတြက္ ရည္စူးခဲ႔ဖူးေသာ တစ္ပြင္႔တည္းေသာ ပန္းတစ္ပြင္႔။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္က ဘုရားတင္မယ္႔ပန္းဟု သူမတင္စားေတာ႔ ေမာင္ရယ္ခဲ႔ဖူးသည္ကို သူမ အခုထိ သတိတရရွိေနေသးသည္။ အရာရာကို မခံစားတတ္ေအာင္၊ ေမ႔တတ္ေအာင္က်င္႔ခဲ႔ေသာ သူမသည္ ေမာင္နွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ အရာရာကို အမွတ္ရေနတတ္ၿမဲ။ ေမာင္႔အတြက္ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္နိဳင္ဖို႔ သူမ ၾကိဳးစားမိသည္။ တခ်ိန္ ေမာင္ထားသြားမည္႔ ေမာင္႔ရဲ႔ အနာဂတ္ခရီးအတြက္ ပါရမီၿဖည္႔ဖက္ေကာင္းအၿဖစ္သာ သူမ ေတာင္႔တမိေတာ႔သည္။ ေမာင္႔ရဲ႔ ေဝးကြာခဲ႔ေသာ ေၿခလွမ္းမ်ားအတြက္ သူမ နားလည္မႈ႔ေတြနဲ႔ အသားက်ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႔ဖူးသည္။
ေမာင္႔တြင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို တၿမတ္တနဳိး ကာလၾကာၿမင္႔စြာ ခ်စ္ခဲ႔ဖူးသည္ဟု ေမာင္ ဖြင္႔ဟ ဝန္ခံစဥ္က သူမနွလုံးသားေတြ မြန္းက်ပ္ေနခဲ႔သည္။ ထိုမိန္းကေလးနွင္႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဆုံဆည္းခဲ႔လွ်င္ ဆိုသည္႔ ေမးခြန္းကို သူမေမးခဲ႔စဥ္က ေမာင္က မေသခ်ာေသးဘူး လို႔ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ေၿပာခဲ႔ဖူးသည္။ သူမ ခံစားခ်က္ေတြကို ေမာင္ မၾကည္႔၍ မသိခဲ႔ေလသလား။ ထိုစဥ္က သူမမ်က္နွာကို အထူးသၿဖင္႔ သူမ မ်က္ဝန္းေတြကို ေမာင္ မၾကည္႔ေနခဲ႔၍လည္း မသိတာ ၿဖစ္နိဳင္ပါသည္။ လက္ရွိ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အေနနွင္႔ နိႈင္းယွဥ္ၿခင္း မခံရေလာက္ေအာင္ သိမ္ငယ္သြားသည္႔ အၿဖစ္ေတြနွင္႔ သူမ၊ အရွဴံးေတြနွင္႔။ ေလ်ာ႔လြန္းတဲ႔ ၾကိဳးတစ္စအတြက္ တန္ဖိုးေလ်ာ႔တြက္ခံရသည္ကိုလည္း သူမ ေခါင္းငုံေနခဲ႔ဖူးသည္။
သာမာန္အေၿခအေနတစ္ခုဆိုလွ်င္ ေမာင္႔ကို စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္မိမည္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း သူမ ေၾကကြဲစြာနွင္႔ပဲ ေမာင္႔ကို တိတ္တိတ္ေလးသာ ေငးၾကည္႔ေနဖူးသည္။ ေမာင္သိပ္ခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔၊ မနာလိုဝန္တို ၿဖစ္ဖို႔ သူမ ေယာင္၍မွ်ပင္ မစဥ္းစားဖူး။ မိန္းကေလးၿဖစ္ေသာ သူမသည္ ေမာင္နွင္႔ ပတ္သက္လွ်င္ သဝန္တိုမႈ႔ရွိသည္မွန္ေသာ္လည္း ေမာင္သိပ္ခ်စ္ေသာမိန္းကေလးကို သူမ အၿပစ္မၿမင္ခဲ႔။ ထိုအရာသည္ သူမ အခ်စ္အတြက္ ရူးသြပ္သည္လား။ ဘယ္လိုပဲ ဆိုေစဦးေတာ႔။ ေမာင္႔အတြက္ သူမ ခ်စ္ၿခင္းသည္ မနာက်င္ေစလို။ ဝမ္းနည္းၿခင္း မိုးစက္ေတြကို သယ္ေဆာင္သြားမည္႔ မိုးစက္တင္ေလလိုသာ ၿဖစ္ပါေစလို႔။
ခ်စ္သူတို႔ သဘာဝ စိတ္ေကာက္မႈ႔ေလးသာ ရွိခဲ႔ဖူးေသာ သူမနွင္႔ ေမာင္႔ရဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းတြင္ အေၾကာင္းၿပခ်က္တစ္စုံတစ္ရာမရွိဘဲ၊ ေမာင္ အဆက္အသြယ္ ၿဖတ္ေတာက္သြားခဲ႔သည္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဖုန္းေခၚေသာ္လည္း အေၿဖတစ္စုံတရာမရ၊ ေယာက္ယက္ခတ္သြားတဲ႔ နွလုံးသားနွင္႔သာ ေမာင္႔ကို ေစာင္႔ဆိုင္းေနခဲ႔ဖူးသည္။ ေန႔ရက္ေတြ ၾကာရွည္လာေသာ အခါမွ ေမာင္ပို႔လိုက္ေသာ message စာတန္းေလးက သူမနံပါတ္မဟုတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဖုန္းဆီသို႔။ ေမာင္သိပ္ခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးနွင္႔ ေမာင္တို႔ ၿပန္ဆုံသည္ဆိုေသာ စာသားေလး။ အစီအစဥ္တက်ရွိလြန္းလွိေသာ ကံၾကမၼာတရားသည္ သူမကို မ်က္နွာသာ မေပးခဲ႔။ တိုက္ဆိုင္မႈ႔မ်ားက သူမနွလုံးသားကို ဖဲ႔ေခြ်လိုက္သလို။ ထိုေန႔တြင္မွ သူမဖုန္းပ်က္သြား၍ သူငယ္ခ်င္းဖုန္းကို ယူေဆာင္လာခဲ႔မိေသာ သူမရဲ႔ ထူးထူးၿခားၿခား ကံဆိုးမႈ႔။
ဒုတိယအၾကိမ္ ေမာင္ နွစ္ရွည္လမ်ား သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ဖူးေသာ ထိုမိန္းကေလးအတြက္ သူမကို ေဝးေစခဲ႔ဖူးတာကိုလည္း ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ သူမ ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ႔ဖူးသည္။ သူမရဲ ႔ မ်က္ရည္ေတြနွင္႔ ေမာင္႔ကို မခ်ည္ေနွာင္ထားရက္ခဲ႔။ လြမ္းတာကို နာတာနဲ႔ ေၿဖလိုက္ပါဆိုတဲ႔ သမားရုိးက်ဆန္ေသာ လူေၿပာသူေၿပာမ်ားတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ ေမာင္႔ကို နာၾကည္းလို႔မရခဲ႔။ ခြင္႔လႊတ္ၿခင္းေတြနွင္႔ပင္ သူမ စိတ္ေတြကို အနည္ထိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း ေမာင္႔ကို အၿပစ္မတင္ရက္ခဲ႔။ ခ်စ္မိသည္႔ သူမနွလုံးသားကပင္ အၿပစ္ရွိခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား။ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း တစ္ေန႔ ေမာင္ ၿပန္လာမလားလို႔ သူမ ရူးသြပ္စြာ ေစာင္႔စားေနခဲ႔ဖူးသည္။ အသည္းကြဲ၍ ယိုင္နဲ႔သြားေသာ စိတ္ေတြကို သူမ အလုပ္ထဲ နွစ္ထားရင္း။ သီအိုရီေတြမွားခဲ႔ေသာ သူမတို႔ ပုစၧာ ဆက္တြက္ခြင္႔မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ သူမ ေခါင္းမာစြာနဲ႔ပဲ။
တခါတေလ ေမာင္တစ္ေယာက္ သူမကို ေယာင္ယမ္း၍ သတိရေလမလားရယ္လို႔ သူမ ရူးရူးမိုက္မိုက္ ေတြးေနခဲ႔ဖူးသည္။ လြမ္းလိုက္တာရယ္လို႔ ေမာင္နွင္႔ သူမ အေၾကာင္းေတြ ေတြးၿပီး ငိုခဲ႔ဖူးသည္႔ ညေတြ မေရတြက္နိဳင္ခဲ႔။ သူမရဲ ႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းေတြမွာ ေမာင္႔ကို တမ္းတတတ္သည္႔ လြမ္းဆြတ္ၿခင္းက မပ်က္မကြက္ရွိေနခဲ႔သည္။ တစ္ေန႔ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ေမာင္ ဖုန္းဆက္လာခဲ႔သည္။ ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးသည္႔ အေၾကာင္းေတြကို သူမဖက္ကလည္း မေမးခဲ႔သလို ေမာင္ကလည္း မသိသလို ေနခဲ႔သည္။ ဟန္ေဆာင္ေၿပာေနရင္းနဲ႔ပဲ သူမနာက်င္ၿခင္းေတြကို ေမာင္မသိေစခဲ႔။ မာယာမ်ားသူလို မဟုတ္ေပမယ္႔ ေမာင္ အေနခက္ေစမည္ဆိုလွ်င္ သူမ ခံစားခ်က္ေတြကို ေမာင္မၿမင္ေအာင္ သူမ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းသူ ၿဖစ္ခ်င္ပါသည္။ စကားေတြ ဟုိေရာက္၊ ဒီေရာက္နွင္႔ နွစ္ဦးသား ဖုန္းခ် အၿပီးမွာေတာ႔ သူမသာ သက္ၿပင္းရွည္ေတြနွင္႔ ညဥ္႔နက္ခဲ႔ဖူးသည္။
တကယ္ကို မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ေမာင္က ေတြ႔ခ်င္သည္ဆို၍ သူမ စိုးရြံစြာ လာခဲ႔မိသည္။ ေမာင္တကယ္ဆုံးၿဖတ္နိဳင္သည္႔ေန႔ ေရာက္လွ်င္ သူမကို အသိေပးလိမ္႔မည္ဟု သူမ သိထားသည္ပဲ။ ေမာင္႔ရဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၿခင္းက သူမ မဟုတ္ခဲ႔လွ်င္ သူမ မည္သုိ႔ရင္ဆိုင္ရမည္နည္း။ တကယ္ေတာ႔ အေရြးခ်ယ္ခံဘဝဆိုတာကို သူမ မုန္းလွပါသည္။ သူမ မေတြးခ်င္ေတာ႔။ အေကာင္းဆုံးကိုလည္း မေတြးရဲခဲ႔သလို အဆိုးဆုံးအတြက္လည္း သူမ အသင္႔ၿဖစ္မေနခဲ႔။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေမာင္နွင္႔ ခ်ိန္းသည္႔ေနရာေရာက္ေတာ႔ ေမာင္႔ကို မေတြ႔၍ သူမ အားငယ္စြာ။ ဖုန္းေခၚ၍လည္း မရ။ စိုးရြ႔ံစြာ ဟုိၾကည္႔၊ ဒီၾကည္႔ နွင္႔ သူမ ရွာေဖြၾကည္႔ေတာ႔ ေမာင္႔ကို အမ်ားသုံးဖုန္းနားတြင္ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ေမာင္႔ဖုန္း battery ကုန္သြား၍ ေမာင္ သူမဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႔ ၿပင္ေနၿခင္းရယ္။ သူမကေတာ႔ အဆင္မေၿပတာေတြကို သတိမၿပဳမိေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔သည္။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ေမာင္နွင္႔ တၿခားတစ္ေယာက္ အတူတြဲၿပီးမလာခဲ႔ၿခင္းသည္ကပင္ သူမ စိတ္သက္သာရာ ရခဲ႔သည္။
ေမာင္က ကို သဲအနားမွာ ရွိေနဖို႔ မေတာင္းဆိုသင္႔ေတာ႔ပါဘူး လို႔ ဆိုခဲ႔စဥ္က သူမ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေမာင္႔ရင္ခြင္မွာ ငုိခဲ႔ဖူးသည္။ ေမာင္ၿပန္လာၿခင္းသည္ကပင္ သူမဘဝအတြက္ အလင္း။ ေမာင္႔ကို ဆုံးရွဴံးသြားမွာ သူမ အေၾကာက္ဆုံးအရာပါ။ ေမာင္႔ရဲ႔ စကားေတြကို အၾကြင္းမဲ႔ ယုံၾကည္ၿပီး စကားနာထိုးဖို႔ ေမ႔ေလာက္ေအာင္ သူမ ေမာင္႔ကို ခ်စ္ပါသည္။ သူမရဲ႔ သံသယစကားေတြနွင္႔ ေမာင္႔ကို အနိင္မယူလိုပါ။ ေမာင္နွင္႔သူမ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြကို ဘယ္အရာနွင္႔မွ မဖ်က္ဆီးရက္။ မခ်စ္တတ္ေသာ သူမဘဝတြင္ ေမာင္႔ကို ဒီေလာက္ထိ ခ်စ္ခဲ႔လိမ္႔မည္ဟု ကိုယ္ကိုယ္ကုိ ပင္ မယုံၾကည္နိဳင္ေလာက္ေအာင္ သူမ ေမာင္႔ကို ခ်စ္ခဲ႔ပါသည္။ ဒီခ်စ္ၿခင္းတရားတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေမာင္႔လက္ကို တြဲၿပီး အရာအားလုံးကို ရင္ဆိုင္ဖုိ႔ သူမ အသင္႔ၿဖစ္ေနခဲ႔သည္။
ခ်စ္သူဝတၳရား ပ်က္ကြက္လာေသာ ေမာင္၊ တစ္ေန႔တစ္ခါမွ်ပင္ ဖုန္းေခၚရန္ပင္ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနတတ္ေသာ ေမာင္႔ကို သူမ စိတ္ေကာက္ေနမိေသာ္လည္း စိတ္ဆိုးေၿပၿမန္ေသာ သူမကပင္ ေမာင္႔ကို ၿပန္ေခ်ာ႔ခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာင္႔ကို သူမ သံသယစိတ္ထား၍ မရခဲ႔။ သူမရဲ႔ ေမာင္႔အေပၚထားေသာ ယုံၾကည္မႈ႔။ ေမာင္စိတ္ညစ္ေနသည္ကို သိေသာ္လည္း ဘယ္လိုေမးေမး ေၿပာၿပမည္မဟုတ္ေသာ ေမာင္႔အေၾကာင္းသိၿပီးသားမို႔ သူမ ဘာကိုမွ မေမးၿဖစ္ခဲ႔။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္႔ကို သူမ ဥပကၡာၿပဳထားၿခင္းမဟုတ္ခဲ႔ပါ္။ တခ်ိန္ ၿပႆနာေတြ ၿပီးရင္ ေၿပာၿပမည္ဟုသာ ဆိုခဲ႔ေသာ ေမာင္႔ကို သူမ အတင္းအၾကပ္မေမးရက္ခဲ႔ၿခင္းရယ္ပါ။ မုန္တိုင္းၿပီး၍ ေလၿပည္လာမည္႔ အခ်ိန္ကို ေစာင္႔စားဆုေတာင္းေနရင္းပင္ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ေမာင္ရဲ႔ စြန္႔ပစ္ၿခင္းမွာ မုန္တိုင္းက်ခဲ႔ရေတာ႔သည္။
တတိယအၾကိမ္ သူမအတြက္ ေမာင္႔မွာ အရိပ္မရွိဘူးလို႔ ေမာင္ပို႔လာတဲ႔ message စာတန္းေလးကို ၾကည္႔ရင္း သူမ အၿမင္အာရုံေတြ ေဝဝါးလာခဲ႔သည္။ အေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိ ထားခဲ႔ရက္ေသာ ေမာင္႔ကို သူမ ဘာမွ မေၿပာခ်င္ေတာ႔ပါ။ အလုပ္ကေန ေနမေကာင္းလို႔ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းၿပခ်က္နွင္႔ သူမ လူေတြနွင္႔ ေဝးရာအရပ္သို႔။ ေၿခလွမ္းေတြ တေရြ႔ေရြ႔ ။ ေၿခက်င္ခရီးအေနနွင္႔ ေဝးကြာလြန္းသည္ဟု သူမ ထင္မွတ္ခဲ႔ေသာ အလုပ္နွင္႔ အိမ္ အကြာအေဝးမွာ သူမ မည္သို႔မည္ပုံၿပန္ေရာက္လာမွန္းပင္ မသိခဲ႔။ အိမ္အၿပန္လမ္းတေလွ်ာက္ စိတ္ေတြက ေၾကကြဲစြာ လြင္႔ေမ်ာေနဆဲ။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္႔ဆီက ေမတၱာအရိပ္ေတြကိုသာ လိုလားေတာင္႔တခဲ႔ေသာ သူမ။ ေမာင႔္ေမတၱာအရိပ္ထက္ ေမာင္ အထီးက်န္ေသာအခါ၊ ေမာင္ ေမာပန္းလာေသာအခါ သူမရဲ႔ အရိပ္ေတြနွင္႔ ေအးခ်မ္းေစခ်င္မိသည္႔ သူမရဲ႔ ေမတၱာတရားအေၾကာင္း ေၿပာခဲ႔လွ်င္ ေမာင္ ဟားတုိက္ရယ္လိမ္႔မည္လား။
(၃) ၾကိမ္ေၿမာက္ ေမာင္႔ရဲ႔ စြန္႔ခြာၿခင္းမွာေတာ႔ သူမ ေမာင္႔အတြက္ တစုံတရာကို ဆုံးၿဖတ္ေပးရေတာ႔မည္။ ေမာင္ မခ်စ္မနွစ္သက္ခဲ႔ေသာ သူမအတြက္ ေမာင္ ပင္ပန္းေနလိမ္႔မည္။ အေနရခက္ၿခင္း ၊ အားနာၿခင္းေတြနွင္႔ သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ခဲ႔ဖူးေသာ သူမအေပၚ ေမာင္႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ေတြ ေတြေဝေနေတာ႔မည္။ သုိ႔ေသာ္ လမ္းခြဲၿခင္းကို အလြယ္တကူ လက္ခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ႔မ နွလုံးသား မမာေက်ာခဲ႔။ သူမရဲ႔ အခ်စ္စစ္နွင္႔ ေမာင္႔အေပၚ ခ်စ္ခဲ႔ေၾကာင္းကို ေမာင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သိခဲ႔ပါ႔မလားေလ။ ေမာင္ေလွ်ာက္မည္႔လမ္းေတြအတြက္ သူမသည္ တံတားတစ္စင္းသာ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔ပါသည္။ သူမရဲ႔ သတိရၿခင္းေတြက ေမာင္႔အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးတစ္ခု ၿဖစ္ေစခဲ႔မည္ဆိုလွ်င္ ထို သတိရၿခင္းေတြကို ေၿမၿမဳပ္သၿဂိဳဟ္လိုက္ခ်င္သည္ အထိ ေမာင္႔အတြက္ သူမ အလိုက္သိေပးခ်င္ခဲ႔ပါသည္။ သူမစိတ္ဆုိးစဥ္ တခါတုန္းက သူမကို မခြဲနိုင္ေသးဘူးလို႔ ေၿပာခဲ႔ဖူးေသာ ေမာင္၊ ခြဲနိဳင္တဲ႔ အခ်ိန္ေရာက္ရွိေတာ႔လည္း ထားခဲ႔ရက္ေသာ ေမာင္႔အတြက္ က်န္ေနရစ္ဖို႔ သူမ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ရမည္ေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေနွာင္တြယ္မိတဲ႔ နွလုံးသားဆႏၵေတြကို ၾကိတ္မွိတ္မ်ဳိသိပ္ရင္း ေမာင္႔လက္ေတြကို ေၿဖလႊတ္ေပးခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္နဲ႔ေဝးရာ ေနရာသို႔သာ သူမ ေၿပးထြက္ခဲ႔ပါေတာ႔သည္။
နွင္းၿပိဳတဲ႔ ေဆာင္းဒီဇင္ဘာ အဲဒီအခ်ိန္မွ စ၍ ထားခဲ႔ေသာ ေမာင္႔အတြက္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘဲ ေမာင္႔ကို တမ္းတစိတ္နွင္႔ သတိရတိုင္း သူမ ၾကယ္ေလးေတြ ေခါက္ေနခဲ႔တာ အခုဆို ေမာင္ရယ္… ၾကယ္ေလးေတြေတာင္ အေတာ္မ်ားေနခဲ႔ၿပီ။ ေမာင္႔ဆုေတာင္းေတြၿပည္႔ေစဖို႔ ေၾကြခ်င္တဲ႔ ၾကယ္တစ္စင္း ေမာင္ မသိတဲ႔ အေမွာင္ထဲမွာရွိေနခဲ႔တယ္ဆိုတာ။ မသိစိတ္က တမ္းတၿမဲ ၿဖစ္ေသာ ေမာင္႔အေၾကာင္းေတြ။ အခ်ိန္ေတြ ၾကာခဲ႔ေပမယ္႔ သူမအာရုံထဲမွာေတာ႔ အေရာင္မၿပယ္ေသာ သစၥာေတြနွင္႔ သူမ ရင္ထဲ ေမာင္ ေပ်ာက္ဆုံးမသြားခဲ႔။ သို႔ေပမယ္႔ ေမာင္ကိုယ္တိုင္မသိခဲ႔ေသာ သူမ အေၾကာင္းေတြ။ ေမာင္ မရွိေတာ႔တဲ႔ ေန႔စြဲေတြမွာ တခါတရံ လြမ္းဆြတ္ၿခင္းေတြနဲ႔၊ တခါတရံ အထီးက်န္ၿခင္းေတြနဲ႔ သူမတစ္ေယာက္တည္း။ ဒါေတြကို ေမာင္တစ္ေယာက္ သိမွ သိပါေလစ။ သူမနွင္႔ ပတ္သက္၍ ဘာကိုမွ ေမာင္သိလိမ္႔မည္လည္း မဟုတ္သလို သိခ်င္လိမ္႔မည္လည္း မဟုတ္။ သူမ ေမ႔ထားသည္႔ၾကားကပင္ ေမာင္႔ရဲ႔ေမြးေန႔ကို အမွတ္တရလြမ္းဆြတ္ေနတတ္ၿမဲ။
(၁၂) နာရီ ထိုးၿပီ။ သူမကေတာ႔
ရက္စြဲ အကူးအေၿပာင္းေလးကို ထိုင္ၾကည္႔ေနမိရင္း….
ေမာင္႔အတြက္ Happy Birthday to You ဟု ခပ္တိုးတိုးေလး ေရရြတ္ဆုေတာင္းေနရင္း…………။
သူမနႈတ္ခမ္းဖ်ားဆီမွ ဖြဖြေလးတိုးထြက္လာသည္။ ေမာင္… ေမာင္ ကိုယ္တိုင္မသိခဲ႔ေသာ ဒီနာမည္ေလးကို သူမ ၿမတ္ၿမတ္နဳိးနိဳးေခၚေနမိသည္။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္ထားရစ္ခဲ႔သည္႔ အခ်ိန္မွ စ၍ သူမ ေမာင္႔ကို ေမာင္ဟု ေခၚခဲ႔တာပါ။ သူမ တန္ဖိုးထားၿမတ္နဳိးစြာ ေခၚခဲ႔သည္ အမည္နာမေလးတစ္ခုကို ေမာင္ကိုယ္တိုင္ သိမသြားခဲ႔ဟု ဝမ္းနည္းစြာလည္း ေတြးေနမိသည္။
နာရီသံ တစ္ခ်က္ခ်က္
စကၠန္႔ေလးမ်ားေရြ႔လ်ားမႈ႔နွင္႔ အတူ သူမ လိုက္ပါ ေရတြက္ေနမိသည္။ ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႔ ေနာက္ဆုံးနႈတ္ဆက္ထြက္ခြာခ်ိန္နွင္႔ မနက္ခင္းတစ္ခုသုိ႔ ခ်ည္းနင္းဝင္ေရာက္မယ္႔ ဒီစကၠန္႔အေၿပာင္းအလဲေလးကိုပဲ သူမ တစုံတရာ အေတြးေတြနွင္႔ ငံ႔လင္႔ေနေတာ႔သည္။ ဟိုးလြန္ေလၿပီးေသာနွစ္ ဒီလိုအခ်ိန္ ည (၁၂) နာရီ မတိုင္ခင္ေလးမွာပဲ သူမ ေမာင္႔အတြက္ Birthday wish လုပ္ဖို႔ ဖုန္းကို ကိုင္ရင္း ေစာင္႔စားေနခဲ႔ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ ေမွ်ာ္လင္႔သလို သူမ ပထမဦးဆုံး မၿဖစ္ခဲ႔။ ေမာင္႔အနား တစုံတေယာက္ ေရာက္နွင္႔ေနခဲ႔သည္။ အဲဒီညမွာပင္ ေမာင္ မလိုခ်င္ခဲ႔ေသာ တစုံတေယာက္အတြက္ သူမကို လာနိဳင္မလားလို႔ ေမာင္ေတာင္းဆိုခဲ႔ဖူးသည္။
ည သန္းေခါင္အခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနနွင္႔၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနွင္႔ သူမ ေမာင္႔ဆီ သြားဖို႔ အသိစိတ္အရ၊ အေၿခအေနအရ ေမာင္႔ဆႏၵကို မၿဖည္႔ဆည္းနိဳင္ခဲ႔။ ေမာင္နွင္႔ တစုံတေယာက္ၾကားမွာပဲ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ေမာင္႔ေမြးေန႔ကို ဆုေတာင္းေပးခဲ႔သည္။ ေမာင္ ဖုန္းၿပန္ေခၚၿပီး ငါ႔ဘဝအတြက္ နင္႔ကို လိုအပ္တယ္ လို႔ သူမကို ေၿပာေတာ႔ သူမ အေပ်ာ္ရႊင္ဆုံး ၿဖစ္ခဲ႔ရဖူးသည္။ ေမာင္႔ရဲ႔ လိုအပ္ၿခင္းက ေမာင္ မခ်စ္မနွစ္သက္ေသာ တစုံတေယာက္ရဲ႔ ခ်ည္ေနွာင္မႈ႔ကို ေရွာင္ရွားလို၍လား။ သူမ မသိခဲ႔ပါ။ သိလည္း မသိခ်င္ခဲ႔။ ေမာင္နွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကိုသာ သိၿပီး ဘယ္အရာမွ သူမ မသိခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို သူမ ညံ႔ဖ်င္းခဲ႔ပါသည္။
တကယ္ေတာ႔ ေမာင္ရယ္.. သူမသည္ ဘာကိုမဆို ခံစားမႈ႔ကို လြယ္လြယ္နွင္႔ လိုက္ေလ်ာခဲ႔ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ႔ဘဲ။ အခ်စ္ေရးနွင္႔ ပတ္သက္လွ်င္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယုံၾကည္တတ္ေသာ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားရဲ႔ ခ်စ္ေရးဆိုၿခင္းသည္ လိမ္ညာမႈ႔တစ္ခုသာ ၿဖစ္သည္ဟု ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အၿမဲ သတိေပးေနတတ္ေသာ သူမ။ အရာရာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေပါ႔ပါးစြာေနတတ္ေသာ သူမ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မခံစားတတ္သူလို႔ အေၿပာခံခဲ႔ရဖူးသူ သူမသည္ ေမာင္နွင္႔ေတာ႔ ၿခားနားစြာနွင္႔ပဲ။ ယုံၾကည္မႈ႔နွင္႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ အသိေအာက္မွာ သူမရဲ႔ နွလုံးသားကို သူမ မညာခဲ႔။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေမာင္႔အတြက္ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနခဲ႔ေသာ သူမ ခံစားမႈ႔ေတြကို ဟန္မေဆာင္ဘဲ ရင္ခုန္သံေတြကိုသာ အတည္ၿပဳခဲ႔ေတာ႔သည္။
ပထမအၾကိမ္ ေမာင္႔ဘဝအတြက္ ေမာင္ေလွ်ာက္ခ်င္သည္႔လမ္းကို ေၿပာခဲ႔စဥ္က သူမ မၿငင္းခဲ႔။ ေမာင္က ပ်ံသန္းခ်င္ရင္္ ထိုအေတာင္ပံေတြ ရွင္သန္ေစဖို႔ သူမနွလုံးသားကို စေတးခံဝံခဲ႔သည္။ ေမာင္ အၿမင္႔ဆုံးကိုသာ ပ်ံသန္းသြားနိဳင္ပါေစေတာ႔ရယ္ သူမေတာင္းဆုၿပဳခဲ႔ေတာ႔သည္၊ ပန္းမပန္တတ္ေသာ သူမအတြက္ ေမာင္က သူမအတြက္ ရည္စူးခဲ႔ဖူးေသာ တစ္ပြင္႔တည္းေသာ ပန္းတစ္ပြင္႔။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္က ဘုရားတင္မယ္႔ပန္းဟု သူမတင္စားေတာ႔ ေမာင္ရယ္ခဲ႔ဖူးသည္ကို သူမ အခုထိ သတိတရရွိေနေသးသည္။ အရာရာကို မခံစားတတ္ေအာင္၊ ေမ႔တတ္ေအာင္က်င္႔ခဲ႔ေသာ သူမသည္ ေမာင္နွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ အရာရာကို အမွတ္ရေနတတ္ၿမဲ။ ေမာင္႔အတြက္ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္နိဳင္ဖို႔ သူမ ၾကိဳးစားမိသည္။ တခ်ိန္ ေမာင္ထားသြားမည္႔ ေမာင္႔ရဲ႔ အနာဂတ္ခရီးအတြက္ ပါရမီၿဖည္႔ဖက္ေကာင္းအၿဖစ္သာ သူမ ေတာင္႔တမိေတာ႔သည္။ ေမာင္႔ရဲ႔ ေဝးကြာခဲ႔ေသာ ေၿခလွမ္းမ်ားအတြက္ သူမ နားလည္မႈ႔ေတြနဲ႔ အသားက်ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႔ဖူးသည္။
ေမာင္႔တြင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို တၿမတ္တနဳိး ကာလၾကာၿမင္႔စြာ ခ်စ္ခဲ႔ဖူးသည္ဟု ေမာင္ ဖြင္႔ဟ ဝန္ခံစဥ္က သူမနွလုံးသားေတြ မြန္းက်ပ္ေနခဲ႔သည္။ ထိုမိန္းကေလးနွင္႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဆုံဆည္းခဲ႔လွ်င္ ဆိုသည္႔ ေမးခြန္းကို သူမေမးခဲ႔စဥ္က ေမာင္က မေသခ်ာေသးဘူး လို႔ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ေၿပာခဲ႔ဖူးသည္။ သူမ ခံစားခ်က္ေတြကို ေမာင္ မၾကည္႔၍ မသိခဲ႔ေလသလား။ ထိုစဥ္က သူမမ်က္နွာကို အထူးသၿဖင္႔ သူမ မ်က္ဝန္းေတြကို ေမာင္ မၾကည္႔ေနခဲ႔၍လည္း မသိတာ ၿဖစ္နိဳင္ပါသည္။ လက္ရွိ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အေနနွင္႔ နိႈင္းယွဥ္ၿခင္း မခံရေလာက္ေအာင္ သိမ္ငယ္သြားသည္႔ အၿဖစ္ေတြနွင္႔ သူမ၊ အရွဴံးေတြနွင္႔။ ေလ်ာ႔လြန္းတဲ႔ ၾကိဳးတစ္စအတြက္ တန္ဖိုးေလ်ာ႔တြက္ခံရသည္ကိုလည္း သူမ ေခါင္းငုံေနခဲ႔ဖူးသည္။
သာမာန္အေၿခအေနတစ္ခုဆိုလွ်င္ ေမာင္႔ကို စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္မိမည္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း သူမ ေၾကကြဲစြာနွင္႔ပဲ ေမာင္႔ကို တိတ္တိတ္ေလးသာ ေငးၾကည္႔ေနဖူးသည္။ ေမာင္သိပ္ခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔၊ မနာလိုဝန္တို ၿဖစ္ဖို႔ သူမ ေယာင္၍မွ်ပင္ မစဥ္းစားဖူး။ မိန္းကေလးၿဖစ္ေသာ သူမသည္ ေမာင္နွင္႔ ပတ္သက္လွ်င္ သဝန္တိုမႈ႔ရွိသည္မွန္ေသာ္လည္း ေမာင္သိပ္ခ်စ္ေသာမိန္းကေလးကို သူမ အၿပစ္မၿမင္ခဲ႔။ ထိုအရာသည္ သူမ အခ်စ္အတြက္ ရူးသြပ္သည္လား။ ဘယ္လိုပဲ ဆိုေစဦးေတာ႔။ ေမာင္႔အတြက္ သူမ ခ်စ္ၿခင္းသည္ မနာက်င္ေစလို။ ဝမ္းနည္းၿခင္း မိုးစက္ေတြကို သယ္ေဆာင္သြားမည္႔ မိုးစက္တင္ေလလိုသာ ၿဖစ္ပါေစလို႔။
ခ်စ္သူတို႔ သဘာဝ စိတ္ေကာက္မႈ႔ေလးသာ ရွိခဲ႔ဖူးေသာ သူမနွင္႔ ေမာင္႔ရဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းတြင္ အေၾကာင္းၿပခ်က္တစ္စုံတစ္ရာမရွိဘဲ၊ ေမာင္ အဆက္အသြယ္ ၿဖတ္ေတာက္သြားခဲ႔သည္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဖုန္းေခၚေသာ္လည္း အေၿဖတစ္စုံတရာမရ၊ ေယာက္ယက္ခတ္သြားတဲ႔ နွလုံးသားနွင္႔သာ ေမာင္႔ကို ေစာင္႔ဆိုင္းေနခဲ႔ဖူးသည္။ ေန႔ရက္ေတြ ၾကာရွည္လာေသာ အခါမွ ေမာင္ပို႔လိုက္ေသာ message စာတန္းေလးက သူမနံပါတ္မဟုတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဖုန္းဆီသို႔။ ေမာင္သိပ္ခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးနွင္႔ ေမာင္တို႔ ၿပန္ဆုံသည္ဆိုေသာ စာသားေလး။ အစီအစဥ္တက်ရွိလြန္းလွိေသာ ကံၾကမၼာတရားသည္ သူမကို မ်က္နွာသာ မေပးခဲ႔။ တိုက္ဆိုင္မႈ႔မ်ားက သူမနွလုံးသားကို ဖဲ႔ေခြ်လိုက္သလို။ ထိုေန႔တြင္မွ သူမဖုန္းပ်က္သြား၍ သူငယ္ခ်င္းဖုန္းကို ယူေဆာင္လာခဲ႔မိေသာ သူမရဲ႔ ထူးထူးၿခားၿခား ကံဆိုးမႈ႔။
ဒုတိယအၾကိမ္ ေမာင္ နွစ္ရွည္လမ်ား သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ဖူးေသာ ထိုမိန္းကေလးအတြက္ သူမကို ေဝးေစခဲ႔ဖူးတာကိုလည္း ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ သူမ ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ႔ဖူးသည္။ သူမရဲ ႔ မ်က္ရည္ေတြနွင္႔ ေမာင္႔ကို မခ်ည္ေနွာင္ထားရက္ခဲ႔။ လြမ္းတာကို နာတာနဲ႔ ေၿဖလိုက္ပါဆိုတဲ႔ သမားရုိးက်ဆန္ေသာ လူေၿပာသူေၿပာမ်ားတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ ေမာင္႔ကို နာၾကည္းလို႔မရခဲ႔။ ခြင္႔လႊတ္ၿခင္းေတြနွင္႔ပင္ သူမ စိတ္ေတြကို အနည္ထိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း ေမာင္႔ကို အၿပစ္မတင္ရက္ခဲ႔။ ခ်စ္မိသည္႔ သူမနွလုံးသားကပင္ အၿပစ္ရွိခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား။ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း တစ္ေန႔ ေမာင္ ၿပန္လာမလားလို႔ သူမ ရူးသြပ္စြာ ေစာင္႔စားေနခဲ႔ဖူးသည္။ အသည္းကြဲ၍ ယိုင္နဲ႔သြားေသာ စိတ္ေတြကို သူမ အလုပ္ထဲ နွစ္ထားရင္း။ သီအိုရီေတြမွားခဲ႔ေသာ သူမတို႔ ပုစၧာ ဆက္တြက္ခြင္႔မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ သူမ ေခါင္းမာစြာနဲ႔ပဲ။
တခါတေလ ေမာင္တစ္ေယာက္ သူမကို ေယာင္ယမ္း၍ သတိရေလမလားရယ္လို႔ သူမ ရူးရူးမိုက္မိုက္ ေတြးေနခဲ႔ဖူးသည္။ လြမ္းလိုက္တာရယ္လို႔ ေမာင္နွင္႔ သူမ အေၾကာင္းေတြ ေတြးၿပီး ငိုခဲ႔ဖူးသည္႔ ညေတြ မေရတြက္နိဳင္ခဲ႔။ သူမရဲ ႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းေတြမွာ ေမာင္႔ကို တမ္းတတတ္သည္႔ လြမ္းဆြတ္ၿခင္းက မပ်က္မကြက္ရွိေနခဲ႔သည္။ တစ္ေန႔ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ေမာင္ ဖုန္းဆက္လာခဲ႔သည္။ ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးသည္႔ အေၾကာင္းေတြကို သူမဖက္ကလည္း မေမးခဲ႔သလို ေမာင္ကလည္း မသိသလို ေနခဲ႔သည္။ ဟန္ေဆာင္ေၿပာေနရင္းနဲ႔ပဲ သူမနာက်င္ၿခင္းေတြကို ေမာင္မသိေစခဲ႔။ မာယာမ်ားသူလို မဟုတ္ေပမယ္႔ ေမာင္ အေနခက္ေစမည္ဆိုလွ်င္ သူမ ခံစားခ်က္ေတြကို ေမာင္မၿမင္ေအာင္ သူမ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းသူ ၿဖစ္ခ်င္ပါသည္။ စကားေတြ ဟုိေရာက္၊ ဒီေရာက္နွင္႔ နွစ္ဦးသား ဖုန္းခ် အၿပီးမွာေတာ႔ သူမသာ သက္ၿပင္းရွည္ေတြနွင္႔ ညဥ္႔နက္ခဲ႔ဖူးသည္။
တကယ္ကို မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ေမာင္က ေတြ႔ခ်င္သည္ဆို၍ သူမ စိုးရြံစြာ လာခဲ႔မိသည္။ ေမာင္တကယ္ဆုံးၿဖတ္နိဳင္သည္႔ေန႔ ေရာက္လွ်င္ သူမကို အသိေပးလိမ္႔မည္ဟု သူမ သိထားသည္ပဲ။ ေမာင္႔ရဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၿခင္းက သူမ မဟုတ္ခဲ႔လွ်င္ သူမ မည္သုိ႔ရင္ဆိုင္ရမည္နည္း။ တကယ္ေတာ႔ အေရြးခ်ယ္ခံဘဝဆိုတာကို သူမ မုန္းလွပါသည္။ သူမ မေတြးခ်င္ေတာ႔။ အေကာင္းဆုံးကိုလည္း မေတြးရဲခဲ႔သလို အဆိုးဆုံးအတြက္လည္း သူမ အသင္႔ၿဖစ္မေနခဲ႔။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေမာင္နွင္႔ ခ်ိန္းသည္႔ေနရာေရာက္ေတာ႔ ေမာင္႔ကို မေတြ႔၍ သူမ အားငယ္စြာ။ ဖုန္းေခၚ၍လည္း မရ။ စိုးရြ႔ံစြာ ဟုိၾကည္႔၊ ဒီၾကည္႔ နွင္႔ သူမ ရွာေဖြၾကည္႔ေတာ႔ ေမာင္႔ကို အမ်ားသုံးဖုန္းနားတြင္ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ေမာင္႔ဖုန္း battery ကုန္သြား၍ ေမာင္ သူမဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႔ ၿပင္ေနၿခင္းရယ္။ သူမကေတာ႔ အဆင္မေၿပတာေတြကို သတိမၿပဳမိေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔သည္။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ေမာင္နွင္႔ တၿခားတစ္ေယာက္ အတူတြဲၿပီးမလာခဲ႔ၿခင္းသည္ကပင္ သူမ စိတ္သက္သာရာ ရခဲ႔သည္။
ေမာင္က ကို သဲအနားမွာ ရွိေနဖို႔ မေတာင္းဆိုသင္႔ေတာ႔ပါဘူး လို႔ ဆိုခဲ႔စဥ္က သူမ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေမာင္႔ရင္ခြင္မွာ ငုိခဲ႔ဖူးသည္။ ေမာင္ၿပန္လာၿခင္းသည္ကပင္ သူမဘဝအတြက္ အလင္း။ ေမာင္႔ကို ဆုံးရွဴံးသြားမွာ သူမ အေၾကာက္ဆုံးအရာပါ။ ေမာင္႔ရဲ႔ စကားေတြကို အၾကြင္းမဲ႔ ယုံၾကည္ၿပီး စကားနာထိုးဖို႔ ေမ႔ေလာက္ေအာင္ သူမ ေမာင္႔ကို ခ်စ္ပါသည္။ သူမရဲ႔ သံသယစကားေတြနွင္႔ ေမာင္႔ကို အနိင္မယူလိုပါ။ ေမာင္နွင္႔သူမ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြကို ဘယ္အရာနွင္႔မွ မဖ်က္ဆီးရက္။ မခ်စ္တတ္ေသာ သူမဘဝတြင္ ေမာင္႔ကို ဒီေလာက္ထိ ခ်စ္ခဲ႔လိမ္႔မည္ဟု ကိုယ္ကိုယ္ကုိ ပင္ မယုံၾကည္နိဳင္ေလာက္ေအာင္ သူမ ေမာင္႔ကို ခ်စ္ခဲ႔ပါသည္။ ဒီခ်စ္ၿခင္းတရားတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေမာင္႔လက္ကို တြဲၿပီး အရာအားလုံးကို ရင္ဆိုင္ဖုိ႔ သူမ အသင္႔ၿဖစ္ေနခဲ႔သည္။
ခ်စ္သူဝတၳရား ပ်က္ကြက္လာေသာ ေမာင္၊ တစ္ေန႔တစ္ခါမွ်ပင္ ဖုန္းေခၚရန္ပင္ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနတတ္ေသာ ေမာင္႔ကို သူမ စိတ္ေကာက္ေနမိေသာ္လည္း စိတ္ဆိုးေၿပၿမန္ေသာ သူမကပင္ ေမာင္႔ကို ၿပန္ေခ်ာ႔ခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာင္႔ကို သူမ သံသယစိတ္ထား၍ မရခဲ႔။ သူမရဲ႔ ေမာင္႔အေပၚထားေသာ ယုံၾကည္မႈ႔။ ေမာင္စိတ္ညစ္ေနသည္ကို သိေသာ္လည္း ဘယ္လိုေမးေမး ေၿပာၿပမည္မဟုတ္ေသာ ေမာင္႔အေၾကာင္းသိၿပီးသားမို႔ သူမ ဘာကိုမွ မေမးၿဖစ္ခဲ႔။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္႔ကို သူမ ဥပကၡာၿပဳထားၿခင္းမဟုတ္ခဲ႔ပါ္။ တခ်ိန္ ၿပႆနာေတြ ၿပီးရင္ ေၿပာၿပမည္ဟုသာ ဆိုခဲ႔ေသာ ေမာင္႔ကို သူမ အတင္းအၾကပ္မေမးရက္ခဲ႔ၿခင္းရယ္ပါ။ မုန္တိုင္းၿပီး၍ ေလၿပည္လာမည္႔ အခ်ိန္ကို ေစာင္႔စားဆုေတာင္းေနရင္းပင္ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ေမာင္ရဲ႔ စြန္႔ပစ္ၿခင္းမွာ မုန္တိုင္းက်ခဲ႔ရေတာ႔သည္။
တတိယအၾကိမ္ သူမအတြက္ ေမာင္႔မွာ အရိပ္မရွိဘူးလို႔ ေမာင္ပို႔လာတဲ႔ message စာတန္းေလးကို ၾကည္႔ရင္း သူမ အၿမင္အာရုံေတြ ေဝဝါးလာခဲ႔သည္။ အေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိ ထားခဲ႔ရက္ေသာ ေမာင္႔ကို သူမ ဘာမွ မေၿပာခ်င္ေတာ႔ပါ။ အလုပ္ကေန ေနမေကာင္းလို႔ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းၿပခ်က္နွင္႔ သူမ လူေတြနွင္႔ ေဝးရာအရပ္သို႔။ ေၿခလွမ္းေတြ တေရြ႔ေရြ႔ ။ ေၿခက်င္ခရီးအေနနွင္႔ ေဝးကြာလြန္းသည္ဟု သူမ ထင္မွတ္ခဲ႔ေသာ အလုပ္နွင္႔ အိမ္ အကြာအေဝးမွာ သူမ မည္သို႔မည္ပုံၿပန္ေရာက္လာမွန္းပင္ မသိခဲ႔။ အိမ္အၿပန္လမ္းတေလွ်ာက္ စိတ္ေတြက ေၾကကြဲစြာ လြင္႔ေမ်ာေနဆဲ။ တကယ္ေတာ႔ ေမာင္႔ဆီက ေမတၱာအရိပ္ေတြကိုသာ လိုလားေတာင္႔တခဲ႔ေသာ သူမ။ ေမာင႔္ေမတၱာအရိပ္ထက္ ေမာင္ အထီးက်န္ေသာအခါ၊ ေမာင္ ေမာပန္းလာေသာအခါ သူမရဲ႔ အရိပ္ေတြနွင္႔ ေအးခ်မ္းေစခ်င္မိသည္႔ သူမရဲ႔ ေမတၱာတရားအေၾကာင္း ေၿပာခဲ႔လွ်င္ ေမာင္ ဟားတုိက္ရယ္လိမ္႔မည္လား။
(၃) ၾကိမ္ေၿမာက္ ေမာင္႔ရဲ႔ စြန္႔ခြာၿခင္းမွာေတာ႔ သူမ ေမာင္႔အတြက္ တစုံတရာကို ဆုံးၿဖတ္ေပးရေတာ႔မည္။ ေမာင္ မခ်စ္မနွစ္သက္ခဲ႔ေသာ သူမအတြက္ ေမာင္ ပင္ပန္းေနလိမ္႔မည္။ အေနရခက္ၿခင္း ၊ အားနာၿခင္းေတြနွင္႔ သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ခဲ႔ဖူးေသာ သူမအေပၚ ေမာင္႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ေတြ ေတြေဝေနေတာ႔မည္။ သုိ႔ေသာ္ လမ္းခြဲၿခင္းကို အလြယ္တကူ လက္ခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ႔မ နွလုံးသား မမာေက်ာခဲ႔။ သူမရဲ႔ အခ်စ္စစ္နွင္႔ ေမာင္႔အေပၚ ခ်စ္ခဲ႔ေၾကာင္းကို ေမာင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သိခဲ႔ပါ႔မလားေလ။ ေမာင္ေလွ်ာက္မည္႔လမ္းေတြအတြက္ သူမသည္ တံတားတစ္စင္းသာ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔ပါသည္။ သူမရဲ႔ သတိရၿခင္းေတြက ေမာင္႔အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးတစ္ခု ၿဖစ္ေစခဲ႔မည္ဆိုလွ်င္ ထို သတိရၿခင္းေတြကို ေၿမၿမဳပ္သၿဂိဳဟ္လိုက္ခ်င္သည္ အထိ ေမာင္႔အတြက္ သူမ အလိုက္သိေပးခ်င္ခဲ႔ပါသည္။ သူမစိတ္ဆုိးစဥ္ တခါတုန္းက သူမကို မခြဲနိုင္ေသးဘူးလို႔ ေၿပာခဲ႔ဖူးေသာ ေမာင္၊ ခြဲနိဳင္တဲ႔ အခ်ိန္ေရာက္ရွိေတာ႔လည္း ထားခဲ႔ရက္ေသာ ေမာင္႔အတြက္ က်န္ေနရစ္ဖို႔ သူမ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ရမည္ေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေနွာင္တြယ္မိတဲ႔ နွလုံးသားဆႏၵေတြကို ၾကိတ္မွိတ္မ်ဳိသိပ္ရင္း ေမာင္႔လက္ေတြကို ေၿဖလႊတ္ေပးခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္နဲ႔ေဝးရာ ေနရာသို႔သာ သူမ ေၿပးထြက္ခဲ႔ပါေတာ႔သည္။
နွင္းၿပိဳတဲ႔ ေဆာင္းဒီဇင္ဘာ အဲဒီအခ်ိန္မွ စ၍ ထားခဲ႔ေသာ ေမာင္႔အတြက္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘဲ ေမာင္႔ကို တမ္းတစိတ္နွင္႔ သတိရတိုင္း သူမ ၾကယ္ေလးေတြ ေခါက္ေနခဲ႔တာ အခုဆို ေမာင္ရယ္… ၾကယ္ေလးေတြေတာင္ အေတာ္မ်ားေနခဲ႔ၿပီ။ ေမာင္႔ဆုေတာင္းေတြၿပည္႔ေစဖို႔ ေၾကြခ်င္တဲ႔ ၾကယ္တစ္စင္း ေမာင္ မသိတဲ႔ အေမွာင္ထဲမွာရွိေနခဲ႔တယ္ဆိုတာ။ မသိစိတ္က တမ္းတၿမဲ ၿဖစ္ေသာ ေမာင္႔အေၾကာင္းေတြ။ အခ်ိန္ေတြ ၾကာခဲ႔ေပမယ္႔ သူမအာရုံထဲမွာေတာ႔ အေရာင္မၿပယ္ေသာ သစၥာေတြနွင္႔ သူမ ရင္ထဲ ေမာင္ ေပ်ာက္ဆုံးမသြားခဲ႔။ သို႔ေပမယ္႔ ေမာင္ကိုယ္တိုင္မသိခဲ႔ေသာ သူမ အေၾကာင္းေတြ။ ေမာင္ မရွိေတာ႔တဲ႔ ေန႔စြဲေတြမွာ တခါတရံ လြမ္းဆြတ္ၿခင္းေတြနဲ႔၊ တခါတရံ အထီးက်န္ၿခင္းေတြနဲ႔ သူမတစ္ေယာက္တည္း။ ဒါေတြကို ေမာင္တစ္ေယာက္ သိမွ သိပါေလစ။ သူမနွင္႔ ပတ္သက္၍ ဘာကိုမွ ေမာင္သိလိမ္႔မည္လည္း မဟုတ္သလို သိခ်င္လိမ္႔မည္လည္း မဟုတ္။ သူမ ေမ႔ထားသည္႔ၾကားကပင္ ေမာင္႔ရဲ႔ေမြးေန႔ကို အမွတ္တရလြမ္းဆြတ္ေနတတ္ၿမဲ။
(၁၂) နာရီ ထိုးၿပီ။ သူမကေတာ႔
ရက္စြဲ အကူးအေၿပာင္းေလးကို ထိုင္ၾကည္႔ေနမိရင္း….
ေမာင္႔အတြက္ Happy Birthday to You ဟု ခပ္တိုးတိုးေလး ေရရြတ္ဆုေတာင္းေနရင္း…………။
No comments:
Post a Comment